Kenangan Lalu : Pertunangan

2 comments
Assalamualaikum kepada pembaca blog ini....

Ek..kenapa asyik cerita pasal kenangan lalu jer nie ek? Posting semalam kita ada mention pasal perkongsian pengalaman kita dengan semua pembaca. Lagipun x baper ramai pun yang baca blog nie kan, jadi kita dah anggap follower kita seperti ahli keluarga kita sendiri. Ahli keluarga kenalah tahu kan.

Keduanya, sebab kita terpengaruh dengan posting2 daripada Cikgi Cinta kat blog beliau di sini. Banyak cerita pasal percintaan yer Cikgu.. Secara tak langsung, terkenang la peristiwa2 lama. Ada kebaikannya bila teringat semula kenangan2 indah nie. Secara tak langsung kita seperti di buai oleh kebahagian zaman remaja tu kembali. Jadi, secara tak langsung, komunikasi dan hubungan kita dgn hubby pun sentiasa bersemai cinta kan. Maklumla.. kami kan dok jauh2. Rindu taww...

Yang ketiga.. err..sebab kita ada target sempena sesuatu. Apa target sesuatu itu? Haa..tungguuuu.. Sampai masanya nanti kita bg tau yer.

So, selepas merisik, mula la perbincangan demi perbincangan berlangsung di antara ke dua belah pihak. Memang tension. Sebab mcm tak di rancang. Sementelah lagi, kita kan student lagi. Mana la nak ada bajet untuk membeli barang2 hantaran kan. Sedih dan tertekan. Walaupun mak dh inform semua mak settlekan, tapi tetap ada rasa bersalah.

So, bertunanglah kita pada 12hb Februari 2000. Majlis di adakan pada sebelah petang. Rasa sangat segan dan kekok. Cuma sahabat rapat yang dekat jer la yang datang. Maklumla, student lagi. Kebetulan masa tu tgh cuti sem. Yang lain2 adalah orang kampung yg dekat2 dan saudara mara saja. Buat kecil2an jer kan.

Lepas family hubby balik, hubby pun sampai. Heheheh, hubby tolong mak dan ayah kemas rumah taw. Waa..bakal menantu yang baik. Menanam 'saham' kan, heheheheh.

Tempoh pertunangan memang lama. Perjanjian masa majlis ialah 2 tahun. Mak oiii...lamanyaaaa... Tapi yer la, kita kan belajar lagi masa tu. Tu yg bajet 2 tahun tu sbb kita nak betul2 bersedia. Nak habiskan blajar dan nak kerja dan kumpul duit dulu. Tapi, family kata, 2 tahun tu maksimum. Kalau boleh di cepatkan, maka akan dicepatkan.

Selepas bertunang, memang bahagia, sebab rasa macam betul2 dh dewasa. Kalau tak tu dok rasa mcm kanak2 riang jer lagi. Tak boleh lagi nk keluar night life dgn kawan2, nak jalan2 sehari suntuk atau nak join society. Sedihhh...sebab kita sgt aktif dgn society dan sgt suka join activity society. Tapi hubby tak galakkan. Oklah..kita pun sedar diri. Bnyk komitmen dah. Dlm tempoh masa bertunang, bnyk juga spend time dgn family future in-law.

Tapi, betul lah agaknya org kata. Kalau bertunang jgn lama2. Exactly melepasi tempoh 6 bulan pertunangan, macam2 dugaan yang kami tempuhi. Lagi dekat dgn hari pernikahan, lagi hebat cabaran dan dugaan. So, untuk mereka yg masih single, jgnlah bertunang lama2. Maksimum 6 bulan saja ok....

Ok...tak ada bnyk sgt la kan. Just formaliti biasa jer. Nnt lah, kita cerita peringkat seterusnya yer...

2 thoughts..

Tanpa Nama berkata...

takut sangat bila bertunang sampai dulu selalu kata xmo tunanglah...huhuhu...but akhirnya,, tunang jugak...sebab takut sangat bertunang 2 bulan jek..bulan 5 ni halal sudah...insyaALLAH...

Aziela berkata...

mOoN : mmg betul.... ok la tu 2 bulan, daripada 2 jam jer..hehehhe. Tak lama lagi dah nak masuk kelab akak nie...hehehhe